Natus ante saecula
dei filius
invisibilis, interminus,
Per quem fit machina
caeli ac terrae,
maris et in his degentium,
Per quem dies et horae labant
Et se iterum reciprocant,
Quam angeli in arce poli
voce consona semper canunt:
Hic corpus sumpserat fragile
Sine labe
originalis criminis
de carne Mariae virginis,
quo primi parentis culpam
Aevaeque lasciviam tergeret.
Hoc praesens diecula loquitur
Praelucida,
adaucta longitudine,
quod sol verus radio sui
luminis vetustas mundi
depulerit genitus tenebras.
Nec nox vacat novi
sideris luce,
quod magorum oculos
terruit scios:
Nec gregum magistris
defuit lumen,
quos praestrinxit claritas
militum dei.
Gaude, dei genitrix,
quam circumstant obstetricum vice
concinentes angeli
gloriam deo.
Christe patris unice,
qui humanam nostri causa formam
assumpsisti, refove
supplices tuos,
Et quorum participem te fore
dignatus es, Jesu,
dignanter eorum
suscipe preces,
Ut ipsos divinitatis tuae
participes, deus,
facere digneris,
unice dei!
