Festa Christi
omnis christianitas celebret,
Quae miris sunt modis ornata
cunctisque veneranda populis
Per omnitenentis adventum
atque vocationem gentium.
Ut natus est Christus, est stella
magis visa lucida.
At illi non cassam putantes
tanti signi gloriam
Secum munera
deferunt parvulo,
offerant ut regi caeli
quem sidus praedicat,
Atque aureo
tumidi principis
lectulo transito Christi
praesepe quaeritant.
Hinc ira saevi
Herodis fervida
Invidi recens
rectori genito
Bethleem parvulos praecipit
ense crudeli perdere.
O Christe, quantum
patri exercitum
Juvenis doctus
ad bella maxima
populis praedicans colligis,
sugens cum tantum miseris.
Anno hominis trigisimo
subtus famuli se incliti
inclinaverat manus deus,
consecrans nobis baptisma
in absolutionem criminum.
Ecce spiritus in specie
ipsum alitis innocuae
uncturus sanctis prae omnibus
visitat semper ipsius
contentus mansione pectoris.
Patris etiam insonuit
vox pia, veteris
oblita sermonis:
poenitet me fecisse hominem:
‘Vere filius estu meus
mihimet placitus,
in quo sum placatus.
hodie te, mi fili, genui.
Huic omnes auscultate populi
praeceptori!’
