Quid tu, virgo
mater, ploras,
Rachel formosa,
Cuius vultus
Jacob delectat?
Ceu sororis aniculae
Lippitudo eum iuvet!
Terge, mater,
fluentes oculos!
Quam te decent
genarum rimulae? –
Heu, heu, heu,
quid me incusatis fletus
incassum fudisse?
Cum sim orbata
nato, paupertatem meam
qui solus curaret:
Qui non hostibus cederet
angustos terminos,
quos mihi
Jacob adquisivit:
Quique stolidis fratribus,
quos multos, pro dolor,
extuli,
esset profuturus. –
Numquid flendus est iste,
Qui regnum possedit caeleste?
Quique prece frequenti
miseris fratribus
apud deum auxiliatur?
