Judicem nos inspicientem
Cripta cordis rimantem
In commune precemur,
Proprias illi puras
conscientias
possimus ut exhibere.
Deus patiens, iuste
clemens atque tremende:
Tu vis parcere magis
poenitenti quam plecti.
Tu non pasceris
morte morientum,
sed eos suscitas.
Nec gaudes, deus,
in perditione,
qui Stigem properant.
Tuis civibus
angelis est gaudium
pravo crimina
sua puniente.
Credo pereat
ut unus pusillulus,
non est placitum
tuo in conspectu.
Tu nos serva iugiter
omni a malo,
deus iuste iudex,
Ut non, quando veneris
omnibus digna
factis redditurus,
Nosmet habeas punire,
sed munerari.
