Laudes salvatori
voce modulemur supplici
Et devotis
melodiis caelesti
domino iubilemus, Messiae,
Qui se ipsum
exinanivit, ut nos
perditos liberaret homines.
Carne gloriam
deitatis occulens
Pannis tegitur
in praesepi, miserans
praecepti transgressorem
pulsum patria
paradysi nudulum.
Joseph, Mariae,
Simeoni subditur.
Circumciditur
Et legali hostia
mundatur ut peccator,
nostra qui solet
relaxare crimina.
Servi subiit
manus baptizandus
et perfert fraudes temptatoris,
fugit persequentum lapides.
Famem patitur,
dormit et tristatur
ac lavat discipulis pedes
deus homo, summus humilis.
Sed tamen inter haec
abiecta corporis
Eius deitas
nequaquam quivit latere,
signis variis
et doctrinis prodita.
Aquam nuptiis dat
saporis vinei.
Caecos oculos
claro lumine vestivit.
lepram luridam
tactu fugat placido.
Putres suscitat mortuos
membraque curat debilia.
Fluxum sanguinis constrinxit
et saturavit
quinque de panibus
quina milia.
Stagnum peragrat fluctuans
ceu siccum litus: ventos sedat.
Linguam reserat constrictam.
reclusit aures
privatas vocibus.
febres depulit.
Post haec mira miracula
taliaque
Sponte sua comprenditur
et damnatur
Et se crucifigi non despexit:
Sed sol eius mortem non aspexit.
Illuxit dies,
quem fecit dominus,
Mortem devastans
et victor suis
apparens dilectoribus vivus:
Primo Mariae,
dehinc apostolis,
Docens scripturas,
cor aperiens,
ut clausa de ipso reserarent.
Favent igitur
resurgenti
Christo cuncta gaudiis,
Flores, segetes
redivivo
fructu vernant, et volucres
gelu tristi
terso dulce iubilant.
Lucent clarius
sol et luna,
morte Christi turbida.
Tellus herbida
resurgenti
plaudit Christo, quae tremula
eius morte
se casuram minitat.
Ergo die ista exultemus,
qua nobis viam vitae
resurgens patefecit Jesus.
Astra solum mare iocundetur,
et cuncti gratulentur
in caelis spiritales chori
tonanti.
